H θετική ψυχολογική επίδραση της φύσης στον άνθρωπο είναι βιωμένη και τεκμηριωμένη όμως ποιές είναι οι παράμετροι της;

Το 1984 οι Kaplan & Talbot διεξήγαγαν μια εκτεταμένη έρευνα με νεαρό πληθυσμό σε θερινή κατασκήνωση και κατέληξαν στα 3 θετικά αποτελέσματα που συστηματικά προκύπτουν από την παραμονή στη φύση, Πρώτον, μια αύξηση της ικανότητας για ευχάριστη και ανεμπόδιστη προσοχή στο παρόν και το περιβάλλον, Δεύτερον, μια αύξηση της αίσθηση αυτοπεποίθησης και παράλληλα μιας αίσθηση ηρεμίας. Τρίτον, μια αύξηση της ικανότητας για αναστοχασμό. Η παραμονή στην φύση λοιπόν μοιάζει να αποσυμφορεί τον ανθρώπινο νου από τις πιέσεις της αστικής ζωής ( θόρυβος, ταχύτητα κτλ) και να επιτρέπει την βελτιωμένη παρατήρηση και προσαρμογή στο φυσικό του περιβάλλον.

Η έρευνα των Kaplan & Talbot αποκάλυψε επίσης ποιά στοιχεία του φυσικού τοπίου καθιστούν την επίδραση της φύσης πιο έντονη,

Σύμφωνα με αυτούς ένα περιβάλλον συνηγορεί στην ψυχολογική αποκατάσταση του ανθρώπου όταν χαρακτηρίζεται από αίσθηση απόστασης από τον ανθρώπινο κόσμο και την καθημερινότητα, όταν προσφέρει έντονο το στοιχείο του δέους και του ενθουσιασμού, όταν χαρακτηρίζεται από μία συνέχεια, δηλαδή δεν διακόπτεται απο ενδείξεις ανθρωπινης παρέμβασης, και όταν τα στοιχεία του τοπίου είναι σε αρμονία με την αντίστοιχη ψυχολογική ανάγκη και αναζήτηση του ατόμου.

Βιβλιογραφία

Kaplan, S., & Talbot, J. F. (1983).Psychological benefits of a wilderness experience. In Behavior and the natural environment (pp. 163-203). US: Springer.