Η οικοψυχολογία είναι ένα σύγχρονο διεπιστημονικό πεδίο που επιδιώκει να διερευνήσει, να κατανοήσει και να εμβαθύνει τη σχέση των ανθρώπων με το φυσικό κόσμο (Duncan, 2018). Στην καρδιά αυτού του πεδίου εδράζει η πεποίθηση οτι η ανθρώπινη υπαρξη μας εχει διαμορφωθεί και υπάρχει σε επαφή με τη φύση και αυτή η σχέση ειναι αμφίδρομη. Έτσι, για την οικοψυχολογία πηγή της ψυχολογικής δυσπροσαρμογής αλλά και αιτία της φυσικής καταστροφής που παρατηρείται στον σύγχρονο κόσμο είναι η διάρρηξη της σχέσης των ανθρώπων με τη φύση και η αποκοπή τους από αυτή, όπως προκαλείται από τη βιομηχανοποίηση, την αστικοποίηση και την τεχνολογία (Roszak, 1992).

Ως απόκριση στον ψυχικό και φυσικό κατακερματισμό που μελετά, το πεδίο της Οικοψυχολογίας δημιούργησε και συγκεντρώνει ένα σώμα πολυποίκιλων θεραπευτικών πρακτικών που συνιστούν ένα μοντέλο θεραπείας το οποίο ονομάζεται Οικοθεραπεία. Οι πρακτικές αυτές, άλλες πανάρχαιες και άλλες σύγχρονες, έχουν ως σκοπό να διευκολύνουν την σύνδεση των ανθρώπων με τον εσωτερικό και εξωτερικό τους κόσμο και τη βίωση της ισορροπίας που προκύπτει όταν βρισκόμαστε στη φύση και με ε αμοιβαιότητα φροντίζουμε για αυτή (Tudor, 2013)

Βιβλιογραφία

Duncan, R. (2018). Nature in mind: Systemic thinking and imagination in ecopsychology and mental health. London: Routledge

Roszak, T. (1992). The Voice of the Earth. London: Simon and Schuster.

Τudor, K. (2013). Person-Centered psychology and therapy, ecopsychology and ecotherapy, Person-Centered & Experiential Psychotherapies, 12:4, 315-329